Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού...μπορεί να είναι ένα ακόμη περίεργο καλοκαίρι, με λιγότερη ξεγνοιασιά απ’ ότι έχουμε συνηθίσει, μειωμένες εξορμήσεις σε παραλίες και νησιά και με το μυαλό μας στα κρούσματα COVID-19...

Οι προφυλάξεις για την πρόληψη της μετάδοσης του COVID-19 είναι, πλέον, ευρέως γνωστές και στο επίκεντρο της ενημέρωσης του κοινού. Το καλοκαίρι, όμως, δεν σταματά...και μαζί με αυτό δεν σταματούν και οι λοιμώξεις που «φουντώνουν» αυτή την εποχή και χρειάζονται την προσοχή μας. Ας δούμε ποιες είναι οι συχνότερες λοιμώξεις που μας ταλαιπωρούν τους θερινούς μήνες και καθιστούν απαραίτητη την επίσκεψη στον μικροβιολόγο μας:

1. Κολπίτιδα

Τα πιο κοινά συμπτώματα της κολπίτιδας είναι ο κνησμός και το αίσθημα καύσους με συνοδές δύσοσμες κολπικές εκκρίσεις και λευκωπό υγρό στο εσώρουχο. Αίτιο της κολπίτιδας μπορεί να είναι κάποιος μύκητας ή βακτηρίδιο, όπως η Gardnerella vaginalis, άτυπα αναερόβια και η τριχομονάδα του κόλπου. 

2. Ουρολοίμωξη

Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος εκδηλώνονται, συνήθως, με συχνουρία, πυρετό, τσούξιμο στην ούρηση ή αίσθημα βάρους υπερηβικά. Η ανεπαρκής ενυδάτωση, σε συνδυασμό με την αυξημένη εφίδρωση λόγω υψηλών θερμοκρασιών, η έκθεση σε μολυσμένα νερά και η κακή σωματική υγειινή συμβάλλουν στην υπερανάπτυξη μικροβίων, όπως το Εscherichia coli (γνωστό ως κολοβακτηρίδιο), ο Εντερόκοκκος, η Klebsiella και οι μύκητες της οικογένειας Candida. 

3. Λοιμώξεις ονύχων – δέρματος

Η έντονη εφίδρωση, τα δήγματα εντόμων, η αυξημένη επαφή με νερό και άμμο και πρακτικές που οδηγούν σε μικρές λύσεις της συνέχειας του δέρματος, όπως η αποτρίχωση, ευνοούν την ανάπτυξη λοιμώξεων δέρματος και ονύχων. Κοινά μικρόβια του περιβάλλοντος, όπως ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος, ο στρεπτόκοκκος και οι μύκητες βρίσκουν ευνοϊκές συνθήκες για να εκδηλώσουν την παθογόνο δράση τους. Εξάνθημα, τοπική ερυθρότητα, οίδημα και μικρή πυρετική κίνηση είναι τα πιο κοινά συμπτώματα μιας δερματικής φλεγμονής. Σε περίπτωση μυκητιασικής λοίμωξης, στα συμπτώματα προστίθεται ο έντονος κνησμός, η εμφάνιση πλακών στο δέρμα με συνοδό απολέπισή του και η δυσοσμία, ενώ στην ονυχομυκητίαση παρατηρείται πάχυνση και σκλήρυνση του όνυχα με παράλληλη αλλαγή της χροιάς του. 

4. Ωτίτιδα

Το «αυτί του κολυμβητή» (swimmer’s ear) αναφέρεται στην εξωτερική ωτίτιδα, δηλαδή στην φλεγμονή του έξω ακουστικού πόρου. Συνηθέστεροι παθογόνοι μικροοργανισμοί είναι η ψευδομονάδα, ο σταφυλόκοκκος και οι μύκητες. Ο ασθενής παραπονιέται για αίσθημα πληρότητας στο πάσχον αυτί, μειωμένη ακοή, κνησμό (ιδιαίτερα αν πρόκειται για μυκητιασική λοίμωξη), πόνο κατά την ψηλάφηση του αυτιού, εμβοές ή/και παρουσία υγρού. Σε αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητη η επίσκεψη σε ΩΡΛ, ο οποίος μετά από πλήρη κλινική εξέταση θα συλλέξει δείγμα προς καλλιέργεια από το πάσχον αυτί. 

5. Τροφική δηλητηρίαση

Η τροφική δηλητηρίαση είναι αποτέλεσμα κατανάλωσης τροφίμων που περιέχουν μικροοργανισμούς. Τα μικρόβια αυτά προέρχονται είτε από το άτομο που παρασκεύασε το φαγητό είτε λόγω ανεπαρκούς πλυσίματος ή μαγειρέματος αυτού. Τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν ναυτία, εμέτους, κοιλιακές κράμπες και πόνο 4-6 ώρες μετά την κατανάλωση του μολυσμένου τροφίμου. Αν και τα συμπτώματα υφίενται εντός 24-48 ωρών, είναι σημαντική και η εργαστηριακή διερεύνηση της κατάστασης, καθώς μπορεί να είναι απαραίτητη η έναρξη θεραπείας με αντιβιοτικά. Τα σημαντικότερα μικρόβια που ενοχοποιούνται για τροφική δηλητηρίαση είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος, η Σαλμονέλλα, το E. coli, o νοροϊός και ο Bacillus cereus. 

6. Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα

Φαίνεται πως το καλοκαίρι, μαζί με την θερμοκρασία, «ανεβαίνει» και η ερωτική διάθεση. Η εναλλαγή σεξουαλικών συντρόφων και οι ερωτικές συνευρέσεις χωρίς την χρήση προφυλακτικού ευνοούν την αύξηση των αφροδίσιων νοσημάτων. Τα συχνότερα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα (ΣΜΝ) νοσήματα προκαλούνται από τους κάτωθι μικροοργανισμούς: ιός της Ηπατίτιδας Β, ιός Ανθρώπινων θηλωμάτων (ΗPV, Human Papilloma Virus), ο Γονόκοκκος (Βλενόρροια), το Τρεπόνημα (Σύφιλη) και ο Ιός Επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας (ΗΙV) που προκαλεί το AIDS.  Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ΣΜΝ εμφανίζονται κλινικά αρκετό καιρό μετά την μόλυνση, από μήνες έως και χρόνια μετά την επαφή. Τα συμπτώματα που θα μας υποψιάσουν είναι η εμφάνιση δερματικής βλάβης (έλκος – έκζεμα - κονδυλώματα) και ο κνησμός στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, η παρουσία εκκρίματος στην ουρήθρα και αίσθημα καύσους κατά την ούρηση. Σε αυτή την περίπτωση είναι αναγκαίο να εξεταστούν όλοι οι σεξουαλικοί σύντροφοι και να ξεκινήσουν αντιβιοτική αγωγή, εφόσον τεθεί η διάγνωση. Η μικροβιολογική εξέταση για την διάγνωση αυτών των νοσημάτων είναι απλή και ανώδυνη, πραγματοποιείται με μια απλή αιμοληψία ή λήψη κολπικού ή/και ουρηθρικού επιχρίσματος.